Page 51 - Allemaal beestjes al meer dan 50 jaar

Zo lijzig, en lui… We verkochten er meer dan 100.000 van. In België was ’t een nòg grotere
hit dan in Nederland! Dat waren m’n eerste produkties.

EEN SOORT VLIEGENDE KIEP

Daarna kwam Bonny, Bonny St. Claire. Die heb ik ontmoet… Ik heb trouwens net een
nieuwe single met haar gemaakt, als je die hoort… Dat is volgens mij zó’n ontiegelijke hit,
daar ben ik zeer tevreden over. Maar Bonny zag ik zingen op een avondje ergens in Utrecht,

ze zat in een triootje, en ze zong weetikveel, ‘Heimatlos’ of zo, maar als ze solo zong dan
gebéúrde er iets, want ze zag er goed uit, ze páste helemaal niet bij die nummers. Ik ging
naar haar toe en zei: Bonny, of eh, juffrouw, laten we es een auditie houden. En ze zong ‘It

takes two’ en dat deed ze zó speciaal, dat zag ik helemaal zitten. Jij zou óók gezegd hebben,
al had je er helemaal geen verstand van, dat is een talent. Nou, en Bonny werd m’n tweede
artiest.
Korte tijd later had Bonny verkering

met Ronnie van de Beestjes.
Ik ben nu in dienst van Phonogram, ik ben een
soort vliegende kiep. Ik heb een hele hoop

faciliteiten, meer dan andere producers bij
Phonogram. Maar ook met meer risiko’s, want ik
werk op kontraktbasis. En ’t kan best zijn, als al

m’n kontrakten bij Phonogram aflopen, dat ik dan
m’n biezen kan pakken. Sociaal gezien sta ik wat
wankeler, maar daar staat tegenover dat de

revenuen ook iets hoger liggen. Hans van Hemert heeft geloof ik een soortgelijke deal, maar
die hoeft zich nou natuurlijk geen zorgen te maken. Ik vind Hans een ontstellend goeie
producer en een zeer slimme, goeie songwriter. ’t Is met het woord ‘commercieel’ niet af te
doen. Hij weet hèt publiek, met een hoofdletter, te raken. Als producer moet je al de feeling

hebben dat je voor hét publiek de goeie songs uit kan kiezen, en als je dit soort nummers
ook nog zelf kan maken… Dan ben je volgens mij een volmaakte producer. Artistiek zowel als
commercieel zou ik zijn werk graag gedaan hebben. De producers die er denigrerend over

doen zijn nou bezig om voor de 25e keer te proberen een hit te maken… ’t Is wat om in
Amerika in de top-10 te komen en er een miljoen van te verkopen. Ik kan maar 2 anderen
bedenken. En daar ben ik niet bij, dat zit me wèl dwars… Ik moet nog een hoop leren, elke
dag leer ik nog bij. En de smaak van het publiek, dat wisselt zó pijlsnel, dat hou je niet voor

mogelijk. Je hoort konstant platen waarvan je denkt: mijn god, hoe is dat nu weer