Page 9 - Juridische aspecte-Domeinnamen

Het recht op een domeinnaam is een 'vorderingsrecht' uit een wederkerige

overeenkomst

In de rechtsliteratuur zijn in het verleden verschillende standpunten ingenomen ten
aanzien van de vraag of het recht op een domeinnaam een absoluut of relatief

werkend recht uitmaakt. De meeste schrijvers zijn thans echter van mening dat het

gaat om een relatief recht, namelijk een vorderingsrecht van de domeinnaamhouder

jegens de SIDN, die voortvloeit uit de tussen hen gesloten registratieovereenkomst,
inhoudende dat de SIDN zich jegens de domeinnaamhouder heeft verbonden om

onder nader omschreven voorwaarden een koppeling tussen de domeinnaam en het

IP-adres aan te brengen en deze in stand te houden (vgl. P.L. Reeskamp, De .nl

domeinnaam in het .nl vermogensrecht, Computerrecht 2000, p. 275-283,
Chavannes, t.a.p., 2000, p. 331-333, Boukema en Krans, Laat de wetgever met rust,

NJB 2001, p.1614-1615, F.W. Grosheide, Het conceptwetsvoorstel verhandelbaarheid

van vermogensrechten, TvI 2002, p. 251-258, A. van Hees, JBPr 2002, 11, H.J.M.
Boukema en T.F.E. Tjon Tjin Tai, Synchroniciteit tussen internationale arbitrage en

Nederlandse rechtspraak over domeinnnamen, RM Themis 2003, p. 86 en De Jong in

zijn dissertatie).

In feite is het derhalve niet juist om te spreken van een rechthebbende óp een

domeinnaam. Dit suggereert immers dat degene die een domeinnaam bij de SIDN

heeft laten registreren, een absoluut werkend recht heeft verkregen, een intellectueel

recht dat hij krachtens de wet tegenover iedereen kan uitoefenen en waarop niemand
inbreuk mag maken. Dat is echter geenszins het geval. Juridisch is degene die een

domeinnaam bij de SIDN heeft laten registreren, een schuldeiser van de SIDN. Tegen

betaling van een (jaarlijkse) registratievergoeding heeft hij van de SIDN het

exclusieve gebruiksrecht van een domeinnaam op internet heeft verkregen. Het recht
op de domeinnaam is niets anders dan een vorderingsrecht van de schuldeiser jegens

de SIDN, welke alleen maar absolute werking lijkt te hebben, omdat de SIDN op dit

terrein een monopoliepositie inneemt. Er is met andere woorden maar één instantie in
Nederland die op deze manier domeinnamen op het internet kan registreren en

aanbieden. In haar verhouding tot degenen met een registratierecht (‘registranten’),

heeft de SIDN zich verbonden om reeds ingeschreven domeinnamen niet ten behoeve

van anderen te registreren. Doet zij dat toch, dan schiet zij tegen de registrant die de